بافت‌شناسی و مکان‌یابی ایمنیایی سلول‌های یونوسیت در آبشش بچه ماهی هامور معمولی (Epinephelus coioides)

به‌منظور مطالعه بافت‌شناسی آبشش نمونه‌های مورد نظر پس از تهیه در فیکساتیو بوئن فیکس شده و بعد از آبگیری در اتانول، پارافینه شدند. در مرحله بعدی برش‌هایی از بلوک‌ها به‌ضخامت 5 میکرون تهیه شد و برای مطالعه بافت‌شناسی از رنگ‌آمیزی H&E استفاده گردید. آنگاه فتومیکروگراف‌های لازم با استفاده از ده میدان میکروسکوپی نوری آماده گردید. همچنین به‌منظور تعیین محل سلول‌های یونوسیت آبشش بچه ماهی هامور معمولی از روش مکان‌یابی ایمنیایی این آنزیم استفاده شد. به‌علاوه پس از انجام مراحل آماده‌سازی برای مطالعات ایمونوهیستوشیمی نیز از آنتی‌بادی‌های اولیه (IgGα5) و ثانویه (FITC) استفاده شد. سرانجام به‌منظور مشاهده سلول‌های یونوسیت از میکروسکپ نوری فلوئورسنت با فیلترهای 490ـ450 نانومتر استفاده شد. در مطالعات ایمونوهیستوشیمی، سلول‌های یونوسیت به‌واسطه داشتن مقادیر زیادی از آنزیم Na+, K+- ATPase در غشاء قاعده‌ای ـ جانبی خود به‌دلیل شدت انتشار نور بیشتر قابل شناسایی توسط ایمونوهیستوشیمی آنزیم بودند و مکان قرارگیری آنها در ناحیه قاعده و فضای بین تیغه‌ها مشخص گردید. بنابراین در آبشش ماهی هامور معمولی (E. coioides) سلول‌های یونوسیت را می‌توان به‌روش ایمنیایی مکان‌یابی کرد. با توجه به یافته‌های این تحقیق که نشان‌دهنده‌ی حضور آنزیم Na+, K+- ATPase در غشاء قاعده‌ای ـ جانبی یونوسیت‌ها است، می‌توان نتیجه گرفت که سلول‌های یونوسیت در فرآیند تنظیم اسمزی مشارکت فعالانه‌ای دارند.